Ο ρόλος του φροντιστηρίου στην Ελληνική κοινωνία

Το φροντιστήριο σήμερα είναι ένα εκπαιδευτικό φαινόμενο σε πλήρη άνθιση και ανάπτυξη. Πρόκειται για μια εκπαιδευτική διαδικασία που έχει άμεση σχέση με την ευγενική φιλοδοξία για ανώτατες σπουδές. Άρα το φροντιστήριο, αφενός υπηρετεί υπαρκτές και έντονες εκπαιδευτικές ανάγκες, αφετέρου διαδραματίζει σημαντικό κοινωνικό ρόλο, αφού βοηθά στο άνοιγμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Μια έρευνα με στόχο τη διερεύνηση της άποψης μαθητών και γονέων για το ρόλο των φροντιστηρίων οδήγησε στα εξής συμπεράσματα.

1) Τα φροντιστήρια αποτελούν ένα θεσμό και μάλιστα θεσμό αυξημένης αξιοπιστίας.

2) Ο βαθμός ικανοποίησης αυτών που παρακολούθησαν φροντιστήριο δηλώνει ικανοποιημένοι (80%).

Παλαιότερα πίστευαν ότι η ύπαρξη των φροντιστηρίων οφείλονταν στη χαμηλή ποιότητα του σχολείου. Σήμερα αντίθετα διαπιστώνουμε ότι, όσο πιο οργανωμένο και απαιτητικό είναι ένα σχολείο τόσο περισσότεροι μαθητές του το συμπληρώνουν με φροντιστηριακά μαθήματα. Οι θέσεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών φροντιστών είναι σαφείς.

Το καλό σχολείο είναι κυρίαρχη απαίτηση της Ελληνικής κοινωνίας. Ο ρόλος του, παιδευτικός και μορφωτικός, είναι να διαμορφώνει έντιμους, σκεπτόμενους και ισορροπημένους Έλληνες πολίτες.

Ο ρόλος του φροντιστηρίου ήταν, είναι και θα είναι ενισχυτικός και συμπληρωματικός. Η λειτουργία του εστιάζει στη μαθητική υποδομή, στη μαθησιακή ιδιαιτερότητα και στον προσωπικό στόχο.

Η προσφυγή των μαθητών στα φροντιστήρια, είναι αποτέλεσμα μαθησιακής αδυναμίας και μαθητικής φιλοδοξίας. Είναι άμεσο επακόλουθο της απαίτησης για πληρέστερη γνώση, καλύτερους μαθητές, υψηλότερες επιδόσεις, πιο καταρτισμένους επιστήμονες, καλύτερη ποιότητα ζωής…

Το φροντιστήριο κατηγορείτε από κάποιους ως κερδοσκοπικός οργανισμός. Τι να πούμε για τα  ¨μαύρα¨ ιδιαίτερα; Τα λίγα τέτοια φροντιστήρια απομονώνονται και εξαφανίζονται από τους ίδιους τους μαθητές που τους γυρνούν την πλάτη.

Οι αίθουσες των φροντιστηρίων είναι πλατείες θεάτρων, τόποι δηλαδή όπου διαδραματίζονται σπουδαία γεγονότα. Άλλωστε, ο ηθοποιός και ο δάσκαλος ποιητές ήθους είναι. Η αρχική μόρφωση, η εμπειρία και ο ζήλος είναι στηρίγματα πολύτιμα για το μαθητή που μας εμπιστεύεται τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. Κάθε διδακτική ώρα είναι και μια μοναδική και ανεπανάληπτη ¨παράσταση¨.